Als therapeut geef ik om gezondheid en welzijn van mensen. Ik steun graag bij moeilijke overwegingen en zware tijden of klachten die het leven wat teveel beheersen. Maar er is iets vreemds aan de hand met helpen. Als je iemand erg graag wil helpen, is het niet meer helpend, maar eerder belemmerend.
Misschien ken je het gevoel van ‘opdringerigheid’ wanneer iemand je voor de zoveelste keer dezelfde tip geeft. Je krijgt eerder het gevoel iets te moeten en dat roept verzet op. Of wellicht ken je eerder een gevoel van hulpeloosheid bij teveel tips. Het bevestigt het gevoel slachtoffer te zijn. “Zie je wel, ik moet het anders doen, en dat lukt me steeds niet”.
Wat kan er gebeuren als je een helper tegenover je treft die belangeloos betrokken is?
Mogelijk ervaar je ruimte.
Waardoor je je eigen oplossingen kunt horen klinken.
En een gevoel gesteund te zijn door een ander mens
Als je merkt dat ik betrokken/aanwezig ben in het contact.
Wellicht merk je dat je alleen bent, maar niet eenzaam.
Als je ziet dat het me wel kan schelen hoe het met je is.
Zo kan je hulp in de juiste dosis ontvangen, terwijl je als volwassen mens je autonomie behoudt.
De dramadriehoek
De term “redder” wordt gebruikt in de transactionele analyse, waarin gekeken wordt welk gedrag belemmerend is. Als (psycho)therapeut leer je over de zogenaamde dramadriehoek waarin je client in zijn leven gevangen kan raken. Maar ook als therapeut kun je met je client gevangen raken in de dramadriehoek.
In termen van de dramadriehoek wordt de helper een redder als hij te graag wil helpen. Degene die een probleem heeft kan daardoor eerder het gevoel krijgen iets te moeten en dat stuit bij ons mensen meestal op weerstand.
Op internet zijn modellen en toelichtingen te vinden op dit model.
Afspraak maken? Stuur mij een bericht