Trots op mijn T4 camperbusje rijd ik door Zuid-Frankrijk op zoek naar een nieuw klimgebied. In het knusse dorpje Buis les Baronnies gebeurt het: een zebrapad blijkt een drempel te zijn. Boem. Hó!
Mijn idee was: bij een zebrapad kun je gewoon doorrijden tenzij er een voetganger over wil steken. Het is hier anders. Zebrapad is drempel. Aha. Check. Gelukkig is alles nog heel.
Daarna stoot mijn ezeltje ofwel haar bestuurder zich nog regelmatig BIJNA aan dezelfde steen- maar de motivatie om mijn busje heel te houden is groot.
Ik snapte het zebrapad en de drempel een beetje, gedeeltelijk. Net zoals ik vaak mensen snap: een beetje, gedeeltelijk. In de basis zijn wij mensen nogal gelijk. Zodat we elkaar gelukkig meestal snel begrijpen, omdat we hun opvatting of gedrag herkennen van ons zelf. Maar in de precieze uitvoering zijn we soms erg verschillend. Die verschillen zijn ontstaan door de aard die je hebt, het temperament, de opvoeding en soms door kleine of grotere trauma’s. En in het geval van de drempel is er verschil in afspraken per cultuur.
Is bij jou een zebrapad ook een drempel? Moet ik ALTIJD afremmen om niet met je te botsen, of hoef ik alleen te stoppen als ik iets zie aankomen? Door dat uit te vinden kun je voorkomen dat er iets beschadigt raakt. Of het nu je veerkracht, je zelfvertrouwen, je verbondenheid met je omgeving of je plezier is. Hoe dan? Door te synchroniseren. Jouw werkelijkheidsbeleving en die van de ander op elkaar afstemmen.
Zo ziet de botsing van twee werkelijkheidsbelevingen er bijvoorbeeld uit (Hij en zij is natuurlijk willekeurig in dit verhaaltje):
Zij: waarom heb je dat nu weer hier neergelegd?
Hij: ik wilde je alleen maar helpen!
Zij: zo help je me niet! Ik heb er last van!
Hij: ik vindt het juist handig! Kijk nu is er ten minste ruimte om te lopen!
Zij: maar ik had een ander plan daarmee en nu kan dat niet meer!
Hij: je waardeert mijn inspanningen niet!
Zij: dat is het niet, ik wil gewoon niet dat je overal aan zit!
Hij: nou dan doe ik wel niks meer!
Hij wil bijdragen aan een functionele ruimte om te lopen. Hij heeft ideeën en oplossingen en initiatief. En enthousiasme. En hij wil graag gezien worden in zijn inspanningen, want hij heeft hart voor de zaak!
Zij wil tijd hebben om in alle rust en op haar eigen manier op te ruimen. Ze heeft snel het gevoel dat ze die rust en ruimte niet heeft. Hij is haar voor haar gevoel te snel af. Ze voelt over zich heen gelopen.
En nu de synchronisatie.
Hoe breng je deze twee werkelijkheidsbelevingen bij elkaar?
Hoe breng je de onrust tot rust?
Door elkaars werkelijkheden te verstaan en te erkennen.
Zij zegt: ik vind het fijn dat je het in orde wilde maken.
Hij zegt: ik hoor dat het je te snel ging.
Twee kleine erkenningen die aangeven dat je een verschillende werkelijkheidsbeleving had en dat je die van de ander wilt erkennen in zijn of haar intentie.
Nog een manier om te synchroniseren: doorvragen.
Hij zegt: wat was jouw andere plan hiermee?
Zij zegt: ik wilde eerst uit sorteren, waardoor ik het meteen op de goede plek kon leggen
Synchroniseren doet een mens goed, want het brengt harmonie. Het heeft hart voor de ander. Het houdt bovendien je vering soepel en je banden heel.
Therapie biedt de gelegenheid om beter te worden in je communicatie met anderen. Dit kan doordat je gehoord wordt, gelegenheid krijgt te voelen en te ervaren en doordat je je traint in het opvangen van je eigen signalen.
Afspraak maken? Stuur mij een bericht
Je hoeft toch niet persee in therapie?
Als je je bewust bent van deze principes, dan kun je die toch ook zelf toepassen.
Wel het liefst met een partner die op dezelfde golflengte zit…
Therapie is alleen van toepassing als je er zelf niet uitkomt, het teveel alleen loopt te doen of als het onhoudbaar wordt.. En dan nog alleen voor de tijd die nodig of prettig is.
Veel mensen kunnen dit, hebben er feeling voor, of hebben mooie voorbeelden gehad.
Maar velen ook niet. Ik pleit voor meer educatie op scholen in samenwerken, conflicten bekijken, gelijkheid en verschil uitwisselen met elkaar.
Hoe minder therapie nodig is hoe beter.
De juiste golflengte, ja, dat helpt. In de praktijk zitten mensen een tijd op de juiste golflengte met elkaar en dan even niet. De juiste golflengte kun je soms weer terugvinden door die principes toe te passen.