“11 miljoen mensen in Nederland gebruiken medicijnen”, merkte ze op, terwijl ze haar nagels vijlde.
“Dat zijn heel wat meer Nederlanders die wèl medicijnen gebruiken, dan Nederlanders die die géén medicijnen gebruiken” zei ik, en ik streek een lok uit mijn gezicht.
De dag ging voorbij. Of misschien moet ik zeggen: het leven ging voorbij. En daar bleef het bij.
Of nee, iemand luidde de noodklok in een radio interview. En iemand schreef er over in een blog.
En sommigen hoorden en lazen dat… En toen bedachten die sommigen dat ze wellicht best zonder medicijnen moesten kunnen. Ze bedachten dat, en gingen op zoek naar een andere balans. Ze begonnen andere beslissingen en er veranderde iets. Langzaamaan veranderde er zelfs veel.
~ ~ ~ ~
Het is goed dat er medicijnen zijn. Maar ik flapperde met mijn oren, toen ik de recente getallen hoorde.
Het getal van 11 miljoen medicijngebruikers kwam mij ter ore via een programma op NPORadio 1. Het werd genoemd door een mevrouw van de Patiëntenfederatie. Zij werd geïnterviewd over de stelling “er moet meer controle komen op langdurig medicijngebruik in Nederland”.
1 op de 6 mensen van die 11 miljoen, gaat namelijk steeds weer het zelfde recept halen. Zonder antwoord op de vraag: hoe kom ik hier weer vanaf, eigenlijk?
En nu?
Nou, niks eigenlijk.
Zo is het, en zo zal het altijd blijven.
Of het neemt wellicht nog een beetje toe.
Maar – wacht even: daar waren we zelf bij, dat is waar ook.
Hoe kan het ook?
Komt een man bij de apotheek. Zegt de apothekersassistente:
“Alstublieft, hier is uw bloeddrukverlager / pijnstiller / hormoonregelaar / rustgever / eczeem bestrijder / antidepressivum”. Dan kijkt ze hem vriendelijk aan en voegt eraan toe: “Zullen we eens kijken hoe u kunt zorgen, dat u dit in de toekomst niet meer nodig heeft?”
O nee, zoiets doet een apothekersassistente niet. Even kijken… de huisarts. Ja, of de mensen om de man heen. Een therapeut misschien.
Of is het vooral aan de man zèlf om zich af te vragen. “Waar begon het eigenlijk, dat ik dit nodig had? Waar was het ook alweer voor? En hoe kom ik er vanaf?” Gebruik jij medicijnen? Stel je jezelf die vraag wel eens?
Als je geen bevredigend antwoord hebt, ga je er dan wel naar zoeken? Onderzoek je steeds opnieuw je onafhankelijkheid, je flexibiliteit en je nieuwe mogelijkheden?
Waar heb je werkelijk behoefte aan?
Is het meer rust? Dan blijf je nu eerst vijf keer rustig doorademen en kijkt om je heen.
Is het minder werken, waar je aan toe bent? Begin vandaag nog met minderen met werken (ik weet: dit is een gevaarlijk advies, maatschappelijk niet zo getolereerd).
Is het een vrolijker leven? Dan start met lachen. Ik ben het volkomen met je eens. Een vrolijker leven is handig vanaf nu.
Is het een nieuwe nier? Ja dan, dan is het echt fijn dat we een geavanceerde medische sector hebben.
Onderzoeken waar je behoefte aan hebt, doen veel mensen zelf. Ze hebben geleerd dat te doen van hun ouders. Of kunnen het gewoon.
Niet iedereen kan dit zo gemakkelijk.
Als je wil dat ik met je meekijk, kun je me mailen.
Alle dagen onderzoek ik met mensen waar ze gezonder van worden. Dat is, waar ze blij van worden, waar ze warm voor lopen.
Symptoombestijder in en pakje
Medicijnen worden ook wel “geneesmiddelen”. genoemd. Maar eigenlijk genezen ze niets. Het is je eigen lichaam dat je geneest. Het ‘geneesmiddel’ probeert daar een hulp bij te zijn. Een heel welkome hulp soms.
Wat mij betreft noemen we geneesmiddelen ‘symptoombestrijder’ of ‘tijdelijke verlichter’. Dat zou treffender omschrijven wat ze doen.
Er zijn trotse uitvinders van werkende middelen geweest. Er zijn ook uitvinders geweest, die met lede ogen moesten toezien hoe hun ontdekking in de markt werd gezet, zonder toevoeging dat de mensen hun leefstijl zouden moeten aanpassen om echt van het probleem af te komen.
Mijn ideaal is: medicijnen weer gebruiken als (tijdelijke) hulp, náást zelfgekozen veranderingen, in leven en leefstijl*.
Kruidenvrouwen
Weet jij nog wat je grootmoeder deed aan koorts, pijn of koude voeten? Gebruik het en vertel het door. Zoek het op of vind het opnieuw uit. En kunnen we elkaar niet beter leren wat te doen aan liefdesverdriet, gevoelens van zinloosheid en gemis?
Ik geloof er niks van, dat gezondheid in pakjes bij de apotheek wordt afgehaald.
Gezondheid ligt voor het oprapen, maar begint bij ZELF nadenken en eigen keuzes maken over je leven.
*Leefstijl kan inhouden:
- voeding
- persoonlijke verzorging
- woon-plek
- manieren om je drukke hoofd tot rust te brengen
- slaap
- hobby’s
- werkzaamheden
- sociale contacten
- natuur om je heen
- kleuren, geuren en geluiden om je heen
- en wat jouw creatieve brein maar verzint dat erbij hoort