Ik hoorde een keer een huisarts over meditatie zeggen: we weten niet of het werkt. Maar we weten dat het helpt. Dat vond ik een opvallend open standpunt voor een gemiddelde huisarts.
Sinds we activiteit in de hersenen kunnen meten, kunnen we wetenschappelijk aantonen dat meditatie wel degelijk werkt. Mediteren balanceert het zenuwstelsel. Het verandert het brein (= de grote centrale van het zenuwstelsel). En dat helpt bij van alles. Verlaag door te meditateren je bloeddruk, verbeter je slaap, maak betere keuzes, ontspan dieper, verwerk belangrijke inzichten, verminder (pijn)klachten, ontwikkel volwassenheid en mededogen en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Wat is mediteren dan?
Eigenlijk is het niks. Het is een middel om tot een staat te komen. Het kan van alles zijn. De een gebruikt affirmaties, de volgende geleide meditaties (verhaaltjes), een derde danst (dansmeditatie), concentreert zich op een kaarsvlam of richt zich op de ademhaling, lacht een half uur lang of zit doodstil.
Wat ze gemeen hebben is: ze stoppen met toestaan dat je Mind alle kanten op gaat. Ze richten de aandacht. Dat klinkt simpel. Maar doe het maar eens. Voor langer dan een paar seconden. En dan niet op datgene waarheen je monky-brein de hele tijd voor aap wil spelen. We hebben namelijk aangeleerd dat ons denken zo verschrikkelijk belangrijk is. En dat het alles moet bepalen. En het is ook verschrikkelijk belangrijk. Maar alles bepalen? Nee.
Met je lichaam kun je ook ‘denken’ (Je kon het vanaf het begin. Het is terug te winnen met yoga en lichaamsgerichte werkvormen of therapieën)
En met het bewustzijn. Ga maar mediteren. Woordeloos komen de gewaarwordingen op je toe… onverwachte inzichten… zijn waar je bent… afwezigheid van zorg of pijn… Rust. Vrede. Dankbaarheid.
De eerste keer mediteren is soms vol is van beginnersgeluk. Maar over het algemeen is het geen sinecure. Mediteren is een weg. Een struggle soms. Elke dag (elke week) een beetje schoffelen. Maar oefening baart kunst. Er zijn vele vormen en manieren om het te leren. Zoek een groep. Doe het zelf. Of neem privélessen.
Je eigen gezonde ontspanningsmetoden helpen je ook een eind in de richting. Vissen. Fietsen. Rommelen. Breien.
Ik weet zeker dat er een meetbaar effect in je brein optreedt. Een weggetje naar rust.
Kort artikel over onderzoek van de Rijksuniversiteit Leiden (2009)
Kort artikel over onderzoek van de Radbout Universiteit Nijmegen (2017)
Wat heb ik zelf eigenlijk aan meditatie gehad?
In 1997 startte ik mijn opleiding Lichaamsgerichte therapie. Meditaties waren een verplicht onderdeel in mijn opleiding, tijdens al mijn vier opleidingsjaren. Omdat ik grondig wilde uitvinden wat het me kon brengen, heb ik naast de verplichte uren vele uren vrijwillig mediterend doorgebracht. ’s Ochtends in alle vroegte, blokjes van 5 minuten over de dag, en zelfs midden in de nacht. Dynamisch bewegend, stilzittend en in bad ademend.
Het lijkt een bewustzijn te hebben wakker gemaakt dat de laatste jaren bereikbaar is op bijna alle momenten van de dag. Een soort zoemende tevredenheid in mijn lichaam die verzorgd wordt door stilte. En het heeft me op cruciale momenten geholpen belangrijke keuzes te maken.
Als ik mediteer is mijn leven niet per sé gemakkelijker, zelfs niet stress-lozer dan dat van een ander. Maar er is een gebied waar ik altijd heen kan.
Niet dat ik nu “heel goed” ben in mediteren. Toen ik vorig jaar meedeed met een meditatie in zen-boeddhistisch centrum de Noorderpoort, bleef ik ver achter op de gevorderden, die er als het ware als een kudde wilde paarden vandoor stoof zodra de meditatie begon. Zo voelde het. Ik bleef als een nederige leerling achter, worstelend met mijn neiging om telkens te slikken. Geen sprake van dat ik mijn minkey-brein tot rust kreeg
Maar in het dagelijks bestaan ben ik heel tevreden en dankbaar met de stilte, de rust en de vrede die oproepbaar zijn door mijn aandacht te richten en daar waar ik haar richt te houden, rustig en vriendelijk.
Afspraak maken? Stuur mij een bericht