Opvoeden?

Opvoeden

Inmiddels ben ik wel zo’n ouwe rot dat ik wat mag zeggen over opvoeden.
Geen idee waarom ik het zo’n mooi onderwerp vind.
Misschien wel omdat ik twee totaal verschillende opvoedstijlen heb ervaren als kind.

De eerste was van mijn toegewijde moeder, die een warm hart had voor kinderen, de kweekschool in Steenwijk had afgerond, evenals de opleiding “schoolmuziek” op het conservatorium in Tilburg.
Haar aandacht voor opvoeden, grootbrengen en ondersteunen was niet van het type “moederkloek”, maar wel van het soort “bevlogen”.
Vaak was ze een beetje filosofisch en idealistisch. Kinderen moeten kunnen spelen om te ontwikkelen. Muziek is geweldig om je samen te voelen met elkaar, en om gelukkig te zijn.Ze zette zich graag in voor kinderen, met een verlangen om samen met de kinderen te genieten.

Mijn vader was totaal anders.
Voor hem waren intelligentie, perfectie en humor de belangrijkste waarden. Dingen moesten goed geregeld zijn. Geen wollig gewauwel over gevoelens of begrip, graag. Spot, kritische noten en taalgrappen lagen hem.

Mijn vader was hoekig, waar mijn moeder rond was. Beiden brachten ze datgene in waar ze goed in waren.

Strak of losjes?

Van beide waarden heb ik profijt gehad.
En last.
En dat is precies waar opvoeden over gaat.
Je kind heeft zijn/haar gedrag.
Daar weet je meteen raad mee. Of niet.

Zo ja, dan is het oké, dan is er “opvoed-flow” kan je zeggen. Met natuurlijk leuke en minder leuke momenten.
Zo niet, dan sta je voor een keuze uit allerhande aanpakken:

Helder en strak?
Begripvol?
Grenzen stellen?
Langer afwachten?
Ruimte voor eigen inbreng?

Het zelfde gedrag kan bij elk kind iets heel anders betekenen.
Alle strategieën zijn nuttig. Het is steeds weer opnieuw kiezen. Zo ontwikkel je je eigen opvoed-stijl.

De één kruipt in een hoekje omdat ze het prettig vindt en rust nodig heeft, de ander doet dat zelfde omdat ze zich niet begrepen voelt.
De één staat te schreeuwen omdat hij geniet van zijn eigen stemgeluid, de ander omdat hij door (tijdelijke) doofheid zichzelf niet kan horen.

Als ouder vraag ik me dan steeds opnieuw af: wat vertelt mijn kind me met dit gedrag?
Soms vermoeiend, vaak wel zinnig.

Je kind opvoeden is in deze tijd een behoorlijke klus.
Verkeer, wereldnieuws, smartphones. Toegang-tot-honderd-hobby’s, maar ze moeten allemaal concurreren met afleiders als social media en andere “minder-leuke-middelen”. Ook de manier van leren en prikkelverwerking willen we graag van onze kinderen respecteren. Duizendpoten zijn we. Maar eigenlijk zijn we dat niet zó, niet van nature.

Genieten

Genieten van het groter zien worden van je kind.

Samen met hem of haar de wereld ontdekken.
Achter en naast hem staan zodat je beide blij kan zijn over het leven.
Wat mij betreft is dat normaal. De norm. Ik heb ‘m nooit opgegeven, die norm.

Hopelijk ben je samen met de andere ouder, zodat je kan sparren. Dat geeft de helderheid die maakt dat je goede en passende beslissingen neemt in het opvoeden.

Stel, je kind is extreem druk. Niet aanspreekbaar zeg maar. Dan kan je je afvragen:
Heeft hij net iets heel leuks gehoord?
Moet hij gewoon zijn energie kwijt?
Weet hij niet waar hij aan toe is en heeft hij behoefte aan duidelijkheid?
Is het slaapgebrek waardoor zijn systeem in de overdrive gaat?
ADHD?
Teveel suikers of kleurstoffen gegeten?
Sociale onzekerheid die hij compenseert met druk doen?

Mijn vader leerde me de dingen goed te regelen. En hoe-het-hoort.
Ik had ook last van zijn stijl. Perfect is soms te strak. Dat geeft druk. En te rationeel wordt koud.
Mijn moeder leerde me speels ouderschap. Ik had ook last van mijn moeders stijl. Te losjes is niet fijn. Dat geeft geen houvast.

Je kind wordt sowieso groot.
Wat je er de eerste jaren met liefde en zin hebt kunnen doen, zal altijd ergens lonen. Pak je kansen en geniet.

En zie waarin je kind zijn liefde uit. Wees daar heel alert op. Het kan zijn dat hij dat anders doet dan jij.
Als jij het ziet, zal hij groeien in zelfvertrouwen en vertrouwen in zijn eigen liefde.

Wat is de aard van jouw gezin?

Wat losser of wat vaster? Welke dingen kunnen jullie als geen ander? Wanneer hebben jullie altijd lol?
Zet daar de schijnwerper maar eens op, en word het er vooral met z’n allen over eens, als in een bondje, jaaaa, dat zijn WIJ!
Koester de kwaliteiten van je gezin (ook 1-oudergezin zijn, samengesteld of anders). Daarvan groeit jullie vertrouwen en jullie geborgenheid.

Als opvoeder heb je vertrouwen nodig. Dat komt uit de dingen die goed gaan en die mooi zijn.

Heb daarnaast de moed om wat steken te laten vallen. En het lef om te zien waar je steken laat vallen. Waar je geen oog hebt voor de interesses van je kind. Waar je teveel weg bent. Of te meegaand. Kijk daar eens 2x per jaar naar, stel bij, beweeg. Je zal je kinderen die bewegelijkheid leren. Zelfreflectie. Empathie. Communiceren met elkaar.

Voorbeeld

Ik ging naast mijn zoon zitten als hij zat te gamen. Ik vroeg naar de game. Was gefascineerd door hoe mooi het gemaakt was.
En toen, na een tijdje, begon hij al schietend en vechtend te vertellen over dingen die hem bezig hielden. Meisjes. School. Verwachtingen. Twijfels.
Ik zat naar hem te luisteren terwijl hij er nog 24 dood schoot. Ik voelde een vreemd soort dankbaarheid voor het moment.
Een beetje surrealistisch, maar het was kennelijk geweest wat hij nodig had, want ik kreeg een extra dikke knuffel voor het slapen gaan.
Het bleek een manier te zijn om een paar dingen met zijn moeder te bespreken die face to face lastig te bespreken zijn voor een puber.

Er zat rijkdom in dit verscholen hoekje. Interesse voor zijn interesse. In plaats van commentaar op zijn schermgebruik.

Zo is opvoeding voor de ouders normeren à la carte. Maar ook spelen en improviseren.
Laat ruimte voor beide… dan heb je het vast al behoorlijk goed gedaan.

 

Afternote

Mijn moeder las vroeger al het magazine “Ouders van nu”
Die hebben tegenwoordig een website, best leuk en inspirerend als het om opvoeden gaat: https://www.oudersvannu.nl/

Heb je een vraag over opvoeding of een andere vraag?

Deze kun je stellen per WhatsApp onder vermelding van “Therapievraag” en je mailadres.
Je vraag hoeft niet over opvoeding te gaan. 

Ik stuur je dan een tikkie tussen de 10,00 en 30,00 euro, afhankelijk van de uitgebreidheid van mijn reactie.
Als je die betaald hebt, ontvang je mijn antwoord in een gesproken WhatsApp bericht en een factuur per mail.

Stel je therapievraag op 06-19 368852

Natuurlijk mag je ook gewoon voor een sessie komen in mijn praktijk.
Maak dan een afspraak via de contact pagina